24 Stunden dürch die Grüne Hölle

Bepakt en bezakt komen de renners van CS030 op vrijdagmiddag 19 juli aan op de Nürburgring in de Eiffel. Traag trekt een stoet auto’s en campers met fietsen achterop over het asfalt waar normaal gesproken sportwagens met honderden kilometers per uur langsrazen. Dit weekend niet. Voor 48 uur is het circuit het domein van de racemonsters op twee wielen. Het is tijd voor ‘Rad am Ring’! 

In de grindbakken en uitloopstroken van het circuit zijn hele kampementen opgebouwd met pleintjes met lange tafels en muziek, partytenten, massagestoelen, fietswerkplaatsen, barbecues, allemaal met een paar meter verdeeld over het parcours. Als er niet zoveel racefietsen tussen stonden, had het net zo goed de camping van Lowlands of Pinkpop kunnen zijn. Maar dit is dan wel de artiestencamping, want in de Groene Hel, zoals de Nürburgring ook genoemd wordt vanwege de verscholen ligging in de bossen van de Eifel, zijn de deelnemers zaterdag het hoofdprogramma.

Terwijl de zon ondergaat, prepareren we onze fietsen. Bandjes oppompen, startnummers opspelden, lampjes opladen. Het circuit is niet verlicht, dus over krap 24 uur zullen we zelf het asfalt moeten verlichten. Team CS030 bestaat dit weekend uit zes personen: Danny en Remco gaan voor de koers overdag van 150 kilometer. Na 6 rondes over de Nordschleife zit hun beproeving er op. De uitdaging van het estafetteteam met Martijn, Anne, Francisca en Jan-Joost gaat dan eigenlijk pas beginnen. Zij gaan om en om voor zo veel mogelijk rondes in 24 uur!

Na een korte nacht vol gezonde wedstrijdspanning begint het gelummel. De start is pas om half één ‘s middags. Genoeg tijd voor verse koffie van ‘chef camping’ Remco en de eerste bespiegelingen op de wedstrijd. Anne, Danny, Francisca verkennen alvast even de binnenlus van het circuit. De hoogteverschillen zijn duidelijk: dit is geen vlakke wedstrijd. Straks zitten er ruim 500 hoogtemeters in een rondje. Dat wordt dus afzien.

Danny en Remco starten voor hun estafette op het heetst van de dag. De start en finish zijn op het rechte stuk van het voormalige Formule 1-circuit. Honderden fietsers worden door de DJ opgezweept en weggeschoten. Na 5 minuten raast het koersende peloton langs de tent. Iedereen die nog niet aan zijn of haar wedstrijd begonnen is, moedigt de passerende renners luidkeels aan. Voor gewone stervelingen lijkt dit toch wel verdacht veel op meedoen aan serieuze koers!

Jan-Joost mag aftrappen voor het estafetteteam. Er doen meer dan duizend teams mee, dus het is afgeladen vol op het rechte stuk. Het is ook bloedheet en er staat nauwelijks wind. Het startschot klinkt en de renners racen richting de chicane achterop het circuit. Dan rechts over het infield, waar normaal alle raceteams hun vrachtwagens parkeren, en in tegengestelde richting door de pitstraat. En dan linksaf de Nordschleife op, de lange lus door het bos.

Een bloedsnelle afdaling, waar je zomaar 90 tot bijna 100 kilometer per uur gaat. Een klim van 4 kilometer met stukken van 13% met golvende uitlopers, overgaand in een heel lang recht stuk waar je met je mederenners kunt samenwerken. Daar doemt de finishboog alweer op. Nog een paar bochten tot onze tent, en de eerste wissel. Francisca racet alvast weg, en al rijdend geeft Jan-Joost de bidon met de rondeteller over. De adrenaline is voelbaar!

Ondertussen houdt Danny het lang vol in het eerste peloton van de wedstrijd in lijn. De snelle mannen doen het rondje binnen de 40 minuten en dat blijkt op een gegeven moment wel wat veel gevraagd. Remco doet het rustiger aan en vult zijn bidonnen bij de tent bij en benut de foerageer pitstops. Anne wisselt op Martijn, en Martijn op Francisca. We zitten er lekker in!

Danny finisht als eerste van de CS030’ers. Net niet in de eerste groep, maar keurig in de bovenste regionen van het peloton. Remco en hij gaan naadloos over in de rol van soigneur voor het estafetteteam. De barbecue wordt aangeslingerd en de hamburgers smaken opperbest. Het wordt nacht en de lampjes moeten op de fiets.

In de nacht rijden we met twee renners om en om, zodat de andere twee een aantal rondjes kunnen slapen. Racen op een circuit dat afgesloten is voor fietsers is overdag al spectaculair, maar de nacht voegt daar een geheel nieuwe dimensie aan toe. De renners dansen achter elkaars rode achterlichtjes aan de klim op, kikkers en salamanders ontwijkend. Elk rondje voelt dan ook compleet anders aan dan de vorige. Anne werd diep in de nacht nog gered na een lege batterij van de lampjes, daar sta je dan in het donker, gelukkig is er snel hulp. 

Uiteindelijk maken we er met z’n vieren 22 rondjes vol. Bijna 600 kilometer met meer dan 11.000 hoogtemeters in zon, in de nacht, door regenbuien, en tijdens de laatste 5 rondjes vanaf de fiets gesteund door Danny en vanaf de zijlijn door Remco. Moegestreden begint Anne vlak voor 12 uur aan het laatste rondje: zij mag de zwart-wit-geblokte finishvlag nemen en ontvangt namens Team CS030 de medailles. Tijd voor dat welverdiende overwinningsdrankje! Het was echt een spektakel, met een goede sportieve festivalsfeer.

Voor een sport die je normaal veel in je eentje en tegen jezelf beoefent, is een evenement als Rad am Ring een unieke teamervaring. Je kunt in een estafette natuurlijk ook fantastisch verschillende niveaus mixen. We kunnen het iedereen die bij CS030 fietst en het leuk lijkt om een keer samen een toffe uitdaging aan te gaan dan ook van harte aanbevelen. Er is zelfs een tocht voor offroad. Het is met meer dan 10.000 deelnemers, met recht een van de grootste fietsevenementen van Duitsland.

De inschrijving voor 2025 is inmiddels geopend op www.radamring.de/en/ 

Interesse? We hebben al een groepje, laat van je horen en doe mee! Helemaal mooi als je al een team van 4 hebt weten te vormen.

Hou ook de Clubapp en website in de gaten voor meer info of zie hier de aankondiging van vorig jaar: https://www.cs030.nl/index.php?page=305&sid=2